Johannes Merks werd op 27 januari 1916 in Breda geboren. Als klein manneke kwam hij er al snel achter dat voetbal, en dan in het bijzonder keepen, zijn passie zou worden. Toch duurde het tot zijn veertiende jaar eer hij zich bij een club aansloot. En wat voor een club; het werd meteen het grote NAC.

Hij doorliep de jeugdelftallen soepel om op 19-jarige leeftijd zijn debuut in het eerste van NAC te maken. Het was in de uitwedstrijd tegen Bleijerheide. Jan hield zijn doel schoon, NAC scoorde echter ook niet waardoor de eindstand 0-0 was. Hij verdedigde het doel dat seizoen slechts driemaal. Toon Verwijmeren nam zijn plaats weer over en stond deze niet meer af.

Merks werkte zijn wedstrijdjes in het tweede elftal af om in het seizoen 1938-1939 nog éénmaal aan het vlaggenschip van de vereniging te mogen ruiken. Die voetbaljaargang speelde Jan 8 wedstrijden in het hoogste elftal (waarvan 3 voor de beker) waarin hij slechts 5 maal de bal uit het net hoefde te vissen. Toch werd hij wederom verdrongen door "De witte Verwijmeren" en kwam niet verder meer dan het tweede elftal.

Omdat Jan Merks de pech had dat Verwijmeren een supergoeie eerste doelman was en hij het bovendien beu was om in het tweede te moeten acteren, maakte hij in 1941 de overstap naar stadgenoot Baronie. Hier stond Merks nog 10 jaar onder de lat om als 35-jarige zijn carrière te beëindigen.

Natuurlijk was voetbal in die tijd een amateursport. Jan werkte naast zijn keepersbestaan bij de Kwatta. Dat hield hij maar liefst 20 jaar vol, voordat hij naar de Etna vertrok, waar hij tot aan zijn pensioen bleef.
Jan kreeg nu meer tijd voor zijn hobbies. Hij wandelde graag, was een fervent duivenmelker en verzamelde postzegels. Maar het meest genoot hij toch van zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Jan Merks werd 82 jaar.