Op zijn achttiende was Patrick Zwaanswijk nog tennisser en had hij helemaal geen zin meer om te voetballen. Vervolgens heeft hij nog in het vriendenelftal van Schoten 8 gespeeld, om uiteindelijk naar de amateurafdeling van Ajax te vertrekken.

In 1998 kwam hij bij FC Utrecht terecht, waar hij in zijn eerste seizoen meteen te horen kreeg dat de club hem geen nieuw contract meer wilde geven. De brief die toenmalig technisch manager Hans van Breukelen hem toen schreef heeft hij nog bewaard. Patrick, in de voetballerij kan van alles gebeuren, staat erin. En zo is het ook. Zwaanswijk mocht uiteindelijk toch blijven en maakte mooie dingen mee bij de FC. Zo speelde hij twee achtereenvolgende seizoenen Europees voetbal en mocht hij drie jaar achter elkaar genieten van de Nederlandse bekerfinale, waarin Utrecht overigens tweemaal winnaar werd.
In de zomer van 2004 liep zijn contract af. Na 6 jaar Utrecht wilde Zwaanswijk graag naar het buitenland.

Ondanks de belangstelling van Newcastle United toog Zwaanswijk naar Japan, om daar bij Oita Trinita, de club waar Han Berger op dat moment werkzaam was als technisch directeur, zijn verdedigerskunsten te vertonen. Oita, zijn nieuwe woonplaats, is een stad met ongeveer 700 duizend inwoners en ligt op anderhalf uur vliegen van Tokio. Zwaanswijk betrok er met zijn gezin het appartement waarin Richard Witschge een jaar had gewoond (hij ging terug naar Nederland).
Het werd een prachtig avontuur. In Oita was Zwaanswijk geen voetballer, maar entertainer. `Haha, zo stond dat tenminste op mijn visum: 'entertainer'. Het zegt wel iets over hoe voetbal in Japan beleefd wordt.` Hoewel hij louter positief over zijn verblijf in het Aziatische land praat, verlengde hij zijn contract niet en wilde na één seizoen toch graag terug naar Europa.

Er waren drie clubs die concreet belangstelling toonden. Het werd uiteindelijk NAC, dat snel handelde en doortastend bleek. NAC had een jaar eerder, dus voordat Zwaanswijk naar Japan vertrok, al interesse in de centrale verdediger. Destijds werd het niets, Zwaanswijk wilde graag naar het buitenland. Dit keer was NAC er dus als de kippen bij en een overgang was snel beklonken.
Zijn eerste seizoen bij de geelzwarten was geen fantastische jaargang. Zwaanswijk moest het bijna het gehele seizoen doen zonder de geblesseerde Penders, die samen met hem het centrale verdedigingsduo zou gaan vormen. Mede hierdoor zagen we zelden de Zwaanswijk die we bij Utrecht hebben zien voetballen.

Het seizoen 2006-2007 zou anders worden. Patrick speelde 36 officiële wedstrijden en kon in bijna al deze duels qua inzet niets verweten worden. Soms maakte hij nog wel eens een foutje. En ja, als een verdediger een fout maakt, volgt er vaak een tegendoelpunt. En dat is nog steeds iets waar Zwaanswijk héél ziek van kan zijn.

PALMARES:

• KNVB-beker: 2003, 2004 (FC Utrecht)