Ken je dat? Dat je even met je ogen knippert en alles er ineens heel anders uitziet? NAC-ajax noemen we dat. Sure, de heren kwamen het veld op met de beste bedoelingen. Ook het publiek had er zin in. Tot dan toe was het seizoen nog niet bepaald rooskleuring verlopen, maar tegen grote ploegen als ajax komen er in Breda niet zelden krachten vrij die voor een stunt zorgen. Nou, een stunt was het deze avond wel…
Omdat de spelersbus van ajax te laat arriveerde ging het duel een kwartier later dan gepland van start. Meer tijd om te zuipen dus voor de NAC-aanhang, en die kans greep men uiteraard met beide handen aan. Het sfeertje zat er dan ook goed in bij aanvang van het duel. Ook de ploeg op het veld leek aanvankelijk alles onder controle te hebben en deed in geen enkel opzicht onder voor ajax. Met de kracht van het publiek erachter steeg NAC zelfs boven ajax uit, wat resulteerde in een aantal kansen voor Perica, die zijn vizier echter nog niet helemaal op scherp had. Na bijna een half uur spelen had NAC eigenlijk meer verdient dan de brilstand, maar ach: so far so good.
*Knipper Knipper* En verrek: terwijl er echt geen vuiltje aan de lucht leek, stond NAC ineens op een 0-2 achterstand. De verdediging stond de 27e minuut te slapen toen ajax een korte corner nam. Van Rhijn besloot vervolgens een schot te wagen, omdat hij zag dat het zicht van Ten Rouwelaar belemmerd werd door zijn eigen defensie: 0-1. Wie dacht dat de achterhoede van NAC hierdoor wakker werd geschud kwam bedrogen uit, want amper 2 minuten later was het opnieuw raak. Ook nu keek de defensie gezapig toe bij een schot van Sigthorsson, waar Ten Rouwelaar opnieuw door verrast werd: 0-2.
Verbazing alom, en de sfeer in het stadion zakte als een pudding in mekaar. Toen Sigthorsson vlak voor rust ook nog tekende voor zijn tweede van de avond leek de wedstrijd met 0-3 wel gespeeld
Waar NAC in de eerste helft nog een half uur keurig op de been bleef, ging het na rust alweer direct de fout in. Er waren wat kansen voor ajax, en na 10 minuten in de tweede helft zag de Kamps zich genoodzaakt stevig in te grijpen bij Andersen. De bal ging op de stip en Sigthorsson legde aan voor zijn derde van de avond… en schoot vervolgens ver over. Een sprankje hoop dus nog, wat nog eens extra aangewakkerd werd door de werklust van Perica. Hij leek deze avond met vlagen ongrijpbaar voor de defensie van ajax, en wist dat na een uur spelen eindelijk te bekronen met een treffer, door een goede voorzet van Amieux binnen te koppen: 1-3.
Maar net als eerder deze avond even knipperen met die oogjes en huppekee: die hoop was alweer de kop ingedrukt. Veltman bracht vijf minuten na de treffer van Perica de marge weer terug naar 3 door een corner van Kishna binnen te schieten, dwars door de nog altijd slapende defensie van NAC.
Deze wedstrijd was gespeeld. NAC bleek achterin alle sluizen open te hebben staan en het leek daardoor wel prijsschieten. Dan kun je nog wel een Perica in bloedvorm hebben die ook nog de weergaloze 2-4 maakte na de halve defensie van ajax dol te hebben gedraaid; maar als je vervolgens weer belachelijk simpel de 2-5 weggeeft aan de andere kant wordt het nooit meer wat. Om goed chagrijnig van te worden dun deze.
