Na het bekerdebacle bij excelsior een paar dagen eerder, zat een deel van het journaille al met de vleeslolly in de hand naar aanloop van NAC-feyenoord. Want als NAC er op Woudestijn al 6 om de oren zou krijgen, wat voor een schiettent zou het dan wel niet worden nu er een ploeg op bezoek kwam die tot dusver bijzonder productief was in uitwedstrijden? Maar dat was even buiten de speciale krachten gerekend die er zo nu en dan vrijkomen in Breda.
Ten opzichte van de bekerblamage waren er logischerwijs een aantal wijzigingen in de basisopstelling. Door een blessure kon Sepp De Roover niet in actie komen en stond Isak Ssewankambo rechtsback. In aanvallend opzicht waren Adnane Tighadouini en Stipe Perica de nieuwe namen. Zij vervingen Elson Hooi en Joey Suk.
En NAC begon zowaar fel aan het laatste duel voor de winterstop. Zowaar als een echt team speelde de ploeg van Eric Hellemons compact en nam het feyenoord in de tang. De Amsterdamse branieschopper De Kamps en Eric Falkenburg namen daarin het voortouw. Verbeten jaagden zij de feyenoorders af, dit tot groot vermaak van het publiek dat er luid achter ging staan. En hoewel de duels niet geschuwd werden, om het zachtjes uit te drukken, leek arbiter Kevin Blom geenszins van plan dit mannelijke potje voetbal te verstoren. De kaartjes zouden in ieder geval het hele duel op zak blijven. De tomeloze inzet leek zich na een half uur uit te betalen, toen Falkenburg knap raak kopte uit een corner. Het stadion ontplofte, maar het was van korte duur. maar de goal werd (terecht) afgekeurd vanwege buitenspel.
Daarna ging de bal direct de andere kant op, maar brachten de kromme poten van Lex 'mannensex' Immers redding; een levensgrote kans ging naast. Toch zouden de bezoekers tegen de verhouding in op voorsprong komen. Het is niet fijn m te zeggen, maar opnieuw zag Jelle ten Rouwelaar er niet al te zeker uit nadat Kenny van der Weg eerst op zijn beurt dom balverlies leedt. De doelman twijfelde vervolges tussen uitkomen en de korte hoek dekken, en door zijn halfslachtige optreden kon Kazim-Richards de bal vanuit een normaal onmogelijke hoek binnen plaatsen. Met 0-1 ging men de rust in.
In de tweede helft nam NAC opnieuw het mes tussen de tanden en knokte het voor elke meter. Maar een gebrek aan duidelijk strijdplan zorgde ervoor dat de aanvallen voorin vaak vroegtijdig strandden. De counters van de bezoekers werden gelukkig eveneens gepareerd door sterk optreden van de verdediging én van Jelle ten Rouwelaar. Halverwege de tweede helft trok NAC de wedstrijd volledig naar zich toe en was de grootste kans voor Stipe Perica. Isak Ssewankambo (die naar later zou blijken zijn laatste wedstrijd voor NAC speelde) produceerde een fantastisshe voorzet, die door Perica fraai naar de verre hoek gekopt werd. Maar daarna gaan de credits naar Kenneth Vermeer, die met fabuleuze duik nog zijn vingertoppen tegen het leer wist te krijgen en daarmee een zekere treffer te voorkomen.
Hoewel NAC vervolgens alles op alles zette, en feyenoord het vuur aan de schenen legde, kwam het helaas niet tot echt grote kansen. Ook de afstandsschoten strandden één voor eén in de rottemerbaggerse defensie. De 0-1 bleef op het bord, en NAC leed daarmee alweer zijn 10e nederlaag in de competitie. Maar toch konden de spelers deze middag met opgeheven hoofd en onder luid applaus het veld verlaten. Dít was de strijd zoals men die in Breda wil zien. Er zou in ieder geval nog lang en breed over nagehakt worden op het feest in de gracht van Vak G...
