Verslag FC Twente-N.A.C. Breda (2-0)
Het Kielegat stond weer eens lekker op z´n kop met carnaval. Er waren dan ook maar weinig ´idioten´ die met NAC meereisden naar Enschede om de ploeg in actie te zien tegen landskampioen FC Twente. Op papier was het wellicht ook een kansloze missie, zeker aangezien NAC het moest stellen zonder de geschorste Horváth en de andere afwezigen Koenders en Schilder. Daarentegen werd tonpraoter Leonardo netjes aan de kant gehouden. Gezien de portie NOAD die de Parel van het Zuiden op de mat legde, was het uiteindelijke verlies minder dan wat de ploeg verdiend had.
Beide ploegen starten zeer behoudend aan het duel. Twente neemt een afwachtende houding aan, terwijl NAC duidelijk niet van plan is om zich zomaar in de val te laten lokken. Hoewel Twente daardoor het meeste balbezit heeft, zijn de beste kansen toch voor NAC. Want steeds wanneer de ploeg uit Breda de bal verovert, wordt er goed omgeschakeld via onder meer de razendsnelle Jens Janse. Maar ook de technisch en fysiek sterke Ali Boussaboun weet de verdediging van Twente goed bezig te houden met zijn acties die soms bijna de hele breedte van het veld bestrijken. Door eveneens degelijk verdedigen van Twente stranden al die inzetten helaas toch rond het zestienmetergebied. NAC komt in de eerste helft niet verder dan een aantal schoten vanuit de tweede lijn, met name via Amoah en Boussaboun. Zij zien hun pogingen echter steeds doel missen, of eindigen als prooi voor de betrouwbare doelman Mihaylov. Aan de andere kant van het veld laat Ten Rouwelaar ook blijken dat hij over aardig wat vaardigheden beschikt, bijvoorbeeld wanneer hij na ruim een half uur spelen achtereenvolgens knap redding biedt op een schot van Buysse en de rebound van de Jong. NAC lijkt aardig grip te hebben op het duel met de regerend landskampioen, en de 0-0 ruststand is allesbehalve onverdiend.
Ook in de tweede helft startten beide ploegen weer zeer behouden. Twente blijkt nog bedachtzamer voor een eventuele Bredase counter, maar heeft meer grip op het duel dan in de eerste helft. De eerste kans is er voor Onyewu, die de bal over het doel kopt. De druk op het doel van Jelle ten Rouwelaar neemt toe en nadat de Jong nog de lat heeft geraakt, is het na een kwartier spelen toch raak. Ten Rouwelaar kan niet anders dan een voorzet van Buysse wegstompen, waarna de bal op ongelukkige wijze precies in de voeten van de Jong belandt. Die aarzelt niet, en zet ijn ploeg net van buiten de zestien op 1-0. Na al de noeste arbeid in de eerste helft en de ruimwerkzaamheden in de tweede, valt het doelpunt (eigenlijk geheel verwacht) weer op een lullige wijze.
Bijzonder zuur dus voor NAC, maar de kopjes gaan nog allerminst hangen in de selectie. Kolkka verlaat het veld voor Gilissen, die op het middenveld gaat spelen. Gudelj verhuist naar links op het middenveld terwijl Gorter de positie van rechtsbuiten inneemt. Het is een tactisch schakspel, en aangezien Twente ook de tijd neemt om onndogie risico’s te nemen, kakt het duel aardig in. Pas in de slotfase word het weer wat spannender, als Boussaboun naar de kant gaat voor Jenner, en Idabdelhay in het veld komt voor Janse. NAC kiest dus nog snel de aanval, om wellicht iets te kunnen forceren. Het levert helaas niet meer op dan een vrije trap voor Luickx, die goed gepakt wordt door Mihaylov. En zoals je kunt verwachten als NAC vol op de aanval gaat in de Grolshveste, krijgt de Bredase ploeg in de blessuretijd het deksel op de neus als Chadli uit een snelle counter nog de 2-0 maakt.
De 2-0 nederlaag is geen goede afspiegeling van de strijdlust die NAC op het veld heeft gelegd. Het verdiende eigenlijk een passender einde, zeker gezien het feit dat mooie portie NOAD zorgt in eigen huis voor een heksenketel. Met deze gedachte kan NAC volgende week met de kin omhoog op jacht naar een punt in de Rotterdamse Kuip.
