Na de even verdienstelijk als "gelukkig" verdiende punten in de uitwedstrijden tegen groningen en twente waren vriend en vijand het er wel over eens dat om hetzelfde in de met een voetbalstadion verwarde evenementenhal te bereiken er scherper en dus beter gespeeld moest gaan worden. Want Vitesse heeft Wilfried Bony die aan een indrukwekkende reeks bezig is en aan een halve kans genoeg heeft. Daar kwam ook nog eens een extra moelijkheidsfactor voor Nebo bij, omdat de lappenmand de laatste weken in rap tempo volgestroomd is. Omdat Gilissen, Looms, Van der Weg, Lurling, Schalk en Hadouir ontbraken én omdat de selectie zo uitgedund is dat het hier bijna om een derde van het beschikbare materiaal gaat moest de oefenmeester meer schuiven dan vervangen. In vergelijking met de situatie tegen twente ontbraken Gilissen en Van der Weg. Dit werd opgelost door Seuntjens op de plek van Gilissen te zetten en Ten Voorde in de punt van de aanval. Janse verving Van der Weg, waardoor De Roover zijn plek op rechts innam.
Onder andere dankzij de aanwezigheid van de kidsclub zag een behoorlijk gevuld uitvak dat NAC de eerste kans van de wedstrijd kreeg. En wat voor één. Kees Luijckx lepelde de bal in de grote ruimte die er tussen verdediging en de doelman lag, maar de vrijgespeelde Ten Voorde verprutste deze kans. De ervaring leert dat het zelden voorkomt dat je in zo'n wedstrijd nog twee van dit soort kansen krijgt. Dat zou ook nu weer gaan blijken, maar toch leek Vitesse wat geschrokken te zijn van de eigen kwetsbaarheid achterin en aan de andere kant stond de organisatie goed en solide. De thuisploeg dicteerde danwel het spel, maar had alle moeite om de aanval, Bony dus, te bereiken. Na een halfuur spelen gaf NAC pas de eerste kans weg, maar die was meteen raak. Als een duiveltje uit een doosje sloeg de Ivoriaan met een fijn afgemeten kopbal toe. Jelle kansloos latend. De beer leek even los, want een minuut later alweer moest de lat NAC voor een verdubbeling van de achterstand behoeden. Gelukkig nam de druk af, zodat de aangeslagen verdediging op adem kon komen. Het laatste kwartier van het eerste bedrijf leverde verder geen gevaar op. Niet voor NAC en niet voor de tegenstander.
Zonder gebruik te maken van wisselmogelijkheden begon NAC aan de tweede helft. De hoop op een stuntje in de vorm van weer een 1-1 buitenshuis werd al na 5 minuten spelen de grond in geboord. Ten Rouwelaar werkte een ongevaarlijke bal niet goed weg, waardoor Vitesse nog een kans kreeg de aanval tot een voor henzelf goed einde te brengen. Ook bij de inzet van Ibarra schutterde onze rode doelman opzichtig waardoor NAC vrijwel zeker een verloren wedstrijd speelde. Dat gebeurt de bijna wekelijks uitblinkende aanvoerder zelden. Een kleine 10 minuten, met daarin een grote niet verzilverde kans voor Bony, later verspeelde Kenny van der Weg de bal op de aanvallende helft op een knullige manier, waardoor de Arnhemmers pijlsnel uit konden breken, de bal inleveren bij Bony en het fenomeen de wedstrijd echt definitief laten beslissen. In het uitvak werd inmiddels gevreesd voor een afstraffing. De bij elkaar gekochte boedel van Jordania geloofde het echter verder wel en ook NAC wist zich in het laatste halfuur niet één keer in de buurt van het vijandelijke doel te spelen. Op de einduitslag viel dan ook helemaal niets af te dingen.
Zes belangrijke spelers missen in een uitwedstrijd bij een titelkandidaat die ook nog eens een in bloedvorm verkerend fenomeen binnen de gelederen heeft bleek veel te veel van het goede. Voor NAC is het hopen dat de ziekenboeg wat leegstroomt de komende week zodat NAC zo sterk mogelijk voor de dag komt en lijfsbehoud zo goed veilig gesteld an worden als NEC op bezoek komt. Aangezien Botteghin zijn vijfde gele kaart van dit seizoen verzamelde zal dit zonder de Braziliaan moeten gaan gebeuren.
