Verslag N.A.C. Breda-FC Twente (2-1)
Na de knappe bekeroverwinning op Heerenveen, wachtte nu opnieuw een geduchte tegenstander. Regerend kampioen FC Twente kwam op bezoek in Breda, en dacht wel even de drie puntje mee te nemen uit de plaats waar het vorig seizoen kampioen werd. Helaas voor de Tukkers hadden zij echter niet gerekend op de dosis NOAD die ze op deze zaterdagavond voor hun kiezen zouden krijgen.
Beide teams starten ietwat aftastend aan het duel, maar in de beginfase zijn er toch kansen over en weer. Na enkele minuten is de eerste kans voor Twente, als de Jong een vrije trap van Janssen net over kopt. Aan de andere kant brengt Gilissen niet veel later Amoah in stelling, die maar net naast schiet. Duidelijk is wel dat beide ploegen aanvankelijk de intentie hebben om vanavond te voetballen.
Maar zoals wel vaker, leiden die goede bedoelingen bij NAC helaas tot een tegengoal. Als Leonardo balverlies lijdt na een dieptepass, schakelt Twente razendsnel om. Zo snel, dat Luijckx en Penders Janko en Ruiz niet meer kunnen achterhalen, en ten Rouwelaar te laat is met uitkomen. Janko tikt de bal vervolgens makkelijk langs ten Rouwelaar, waardoor Ruiz simpel de 0-1 binnen kan tikken in de 21e minuut. Het ingetogen juichen van de Tukkers verraad dan echter al de groeiende arrogantie die het kampioenschap met zich heeft meegebracht.
Twente gaat vanaf dat moment dan ook niet zeer actief meer op zoek naar het uitbreiden van de score, maar lijkt er voor de kiezen de voorsprong rustig te verdedigen totdat de tweede treffer vanzelf een keer valt. Die tweede treffer valt ook een aantal keren bijna, als een inzet van Chadli en later Janko maar net naast gaan. Toch zou dat absoluut geen loon naar arbeid zijn geweest, aangezien Twente nauwelijks enige bevlogenheid toont, terwijl NAC blijft strijden voor wat het waard is. De 0-1 ruststand is dus in feite een terechte.
De geringe voorsprong en de gelaten houding van Twente hebben blijkbaar hoop gebracht bij NAC, want na rust wordt er plots met meer durf naar voren gevoetbald. Twente komt er daardoor steeds minder aan te pas, maar NAC weet zelf ook nog niet echt veel gevaarlijker te worden dan een enkele kans van Amoah. Hij stuit daarbij echter op doelman Mihayloy. Dan besluit het trainersduo dat het tijd is wat meer power in het veld te brengen. Kolkka verlaat het veld voor Lurling, en Gorter wordt vervangen door Boussaboun. Dat levert snelheid en kracht op voorin, en Twente begint zowaar te wankelen. Na zo’n 75 minuten te hebben gespeeld spat een prachtig schot van uitblinker Gillissen nog uiteen op de lat, maar in de 81e minuut is het vervolgens wél raak. De ijverige Leonardo ziet Boussaboun weglopen van zijn man, en hij geeft een sublieme steekpass door heel de verdediging. En hoewel Boussaboun vervolgens erg ver de hoek opzoekt, knalt hij de bal van daaruit toch hard achter Mihayloy. NAC komt op gelijke hoogte, en Twente zal weer actief de aanval moeten gaan zoeken.
Dat doet het ook, en ten Rouwelaar kan nog maar net voorkomen dat een schot van Landzaat de bezoekers terug aan de voorsprong brengt. Maar NAC blijft vechten als leeuwen, en het ziet er tot de slotminuut naar uit dat het zwaarbevochten puntje toch uit het vuur gesleept gaat worden. Totdat NAC plots een cadeautje in de schoot geworpen krijgt. Amoah blijft loeren als linkervleugelverdediger Leugers, ondanks een zee van ruimte, even aarzelt wat hij met de bal moet doen. Leugers besluit de bal dan maar terug te spelen op Mihayloy, maar doet dit zonder overtuiging, en dus veel te slap. Amoah start direct, en voordat Mihayloy en Leugers het doorhebben heeft Amoah het leer al bijna aan de voet. Mihayloy komt nog uit, maar is te laat. Hij moet lijdtzaam toezien hoe Amoah de bal zonder te aarzelen langs hem wipt en na exact 90 minuten spelen de 2-1 op het scorebord brengt. Het Rat Verlegh Stadion barst werkelijk bijna uit haar voegen, onder de druk van de euforische explosie die het Bredase publiek teweegbrengt. Het gaat weer eens helemaal los, nu de winst op de landskampioen zo goed als zeker lijkt.
Toch wordt Twente, dat nu met man en macht op zoek gaat naar de gelijkmaker, nog twee maal gevaarlijk in de twee minuten extra tijd. Ten Rouwelaar redt echter weer formidabel op een afstandsschot van Ruiz, en Douglas kopt nog een keer naast. Maar dit slotoffensief komt veel te laat. Na het laatste fluitsignaal van arbiter Hulten gaat het Bredase feestje weer eens goed van start, terwijl Twente afdruipt. Maar wel met een wijze les op zak: arrogantie wordt in Breda keihard afgestraft.
