Verslag N.A.C. Breda-P.S.V. (2-1)
Uitgerekend toen NAC in een sportieve dip leek te zitten met een serie nederlagen en een teleurstellend gelijkspel, kwam titelkandidaat PSV op bezoek. De ploeg van Fred Rutten was al 31 competitieduels op rij ongeslagen, en van plan om ook in Breda wat punten op te komen halen. Zeker nu NAC het moest doen zonder Lurling, Loran, Leonardo en Fehér, én zonder Penders, die vlak voor de wedstrijd ziek naar huis was gegaan. Maar uitgerekend nú toonde NAC zich als ploeg weer zeer strijdvaardig, en stuntte het door de volle 3 punten in Breda te houden.
In een bomvol Rat Verlegh Stadion start NAC weer fel aan het duel. Amoah kopt na twee minuten al over uit een corner, en ook Gorter mag een klein schot loslaten op het doel van de Eindhovenaren. Maar vanaf dat moment krijgen de vedetten van PSV het spel weer onder de controle, en wordt de druk op het Bredase doel opgevoerd. Eerst redt ten Rouwelaar nog knap op een hard schot van Dzsudzsák, maar in de 18e minuut is het dan toch raak. Oud NAC speler Engelaar kan op rechts bijna vanaf de middellijn ongestoord opkomen tot in het strafschopgebied en verslaat daarin ten Rouwelaar. PSV komt op 0-1, en er lijkt ook vanavond geen vuiltje aan de lucht voor de titelkandidaat, die het betere van het spel heeft.
Maar toch komt NAC opeens verrassend langszij. Het is Gorter die de bal op het middenveld verovert, en vervolgens de Graaf aanspeelt. Het loopwonder stoomt op het strafschopgebied af, waarna hij de bal weer terug geeft aan de op links mee opgekomen Gorter. Die snijdt het strafschopgebied in, en krult de bal van dichtbij heel bekeken langs Isaksson. Het Rat Verlegh Stadion juicht, zij het wat behouden omdat een gelijkspel tegen dit PSV lastig vast te houden lijkt.
Maar toch lijkt er vanaf dat moment meer voetbal in de ploeg te komen. Vlak rust komt NAC zelfs dichtbij een voorsprong, als Amoah uit een voorzet van Schilder naast kopt. Maar met een 1-1 ruststand mag er niet geklaagd worden.
Ook in de tweede helft zijn de eerste minuten weer voor de thuisploeg. Even is er een hachelijke situatie voor het doel van PSV, als Schilder de bal laag voorzet. Helaas is er niemand van NAC die bij de bal kan, waardoor PSV met de schrik vrijkomt.
Niet veel later laat ten Rouwelaar blijken dat hij zijn vorm weer terug begint te vinden, want hij redt voor de tweede maal deze avond goed op een vrije trap van Dzsudzsák. NAC schakelt direct goed om, en als Amoah op doel schiet wordt de bal van richting veranderd door een verdediger. Opnieuw komt PSV met de schrik vrij, want Isaksson staat daardoor op het verkeerde been, maar ziet de bal net naast gaan. Maar dan is het weer ten Rouwelaar die veelvuldig zijn uitekende vorm van de avond mag laten zien. Hij redt opnieuw knap op een schot, ditmaal van invaller Marcellis. Vrijwel direct daarna is ten Rouwelaar weer erg scherp op een kopbal van Toivonen. NAC heeft verdedigend alle hens aan dek, want het staat in deze fase stevig onder druk. De Graaf weet zelfs een bal van de lijn te keren.
Maar ondertussen loert NAC ook op de counter. Zo kan loopwonder De Graaf plots ontsnappen, en van ver op de goal van PSV af stormen. Hij wordt echter wonderwel achterhaald door ‘oudje’ Ooijer, die de bal vervolgens met een knappe sliding voor de voeten van De Graaf weet weg te tikken. En niet lang nadat ten Rouwelaar nogmaals zijn waarde heeft laten zien op een schot van Engelaar, kan NAC nogmaals counteren, ditmaal succesvol. Het is Van der Leegte die een vrije trap op eigen helft snel neemt, en Schilder wegstuurt. Zijn achtervolger Marcellis struikelt, en de weg naar het doel ligt ineens vrij. Schilder houdt het hoofd koel en tikt de bal behendig langs Isaksson. Daar waar het Rat Verlegh Stadion de gelijkmaker nog ietwat ingetogen vierde, ontploft het bij de 2-1 volledig. Een luid gejuich stijgt op, dat enkele minuten lijkt aan te houden. De beer is los, en dat zal men weten ook. Met nog geen twintig minuten op de klok verandert de avond die ooit zo moeizaam begon weer in een heerlijk Avondje NAC.
De spelers vieren het feestje even mee, maar zetten zich vervolgens direct weer schrap voor het bekende slotoffensief van PSV. Die levert vrijwel direct een hachelijke situatie op, als Toivonen opduikt voor ten Rouwelaar. Die redt prima op de eerste inzet, maar als Toivonen de bal in de rebound terugkrijgt, neemt ten Rouwelaar een fiks risico door in het eigen strafschopgebied met een felle sliding de bal weg te maaien voor de voeten van Toivonen, die naar de grond gaat. Of er bij die actie contact is, zal later nog een flink punt van discussie zijn, maar arbiter Braamhaar ziet er geen overtreding in. Wellicht spreken de theatrale manier van vallen en de reputatie van Toivonen ook een rol in deze beslissing.
Feit is wel dat NAC vanaf dat moment verdedigend goed stand weet te houden, zonder ook nog maar één moment in paniek te raken. Verder dan een matige vrije trap Dzsudzsák van en een waardeloos schot van Salcido komen de bezoekers niet meer, ook niet in de 3 minuten extra speeltijd. En als Braamhaar dan eindelijk het laatste fluitsignaal geeft, ontploft het stadion voor de tweede keer ditmaal. Breda maakt zich op voor een lange nacht, terwijl het nog een laatste keer luidkeels scandeert dat er toch echt maar één club is in Brabant.
