Voor het eerst sinds jaren weer naar Zwolle. Niet naar het oude Oosterenk stadion, maar naar het uit 2009 stammende IJseldelta stadion. Een betonnen bak, met in het midden een grote plak groen plastic. Also, also, de reis erheen was de moeite meer dan waard. Anderhalf uur, zegt de routeplanner. Tel daarbij op de maximum snelheid van de Loco’s bus en de nodige supporterpesterijtjes (helaas niet genomineerd voor het woord van 2012), en je komt zo aan een netto drinktijd van 2,5 uur. Volle sjas ambiance dus, op weg naar de ‘degradatieconcurrent’ waar punten gepakt moésten worden.
Eenmaal aangekomen bij de zoveelste betonnen schoenendoos zagen we toch letterlijk vier lichtpunten: de enorme masten op de hoeken van het dak. Lichtmasten zoals het hoort: Veel te grote metalen stellages met een complete wietkwekerij er bovenop die de voetbalromantici aantrekt als een mug naar een gloeilamp. De monden vielen open, even was er die bewonderende stilte… en toen begon Wally weer op de ramen te slaan. COME ON N.A.CEEEHEEE!
Bij binnenkomst was het snel gedaan met de romantiek. Na de bodycheck moesten we de steriele betonnen trap op, de steriele betonnen hal in, waar we werden verwelkomd door een steriele plastic plaat van waarachter louter steriele (lees: alcoholvrije) versnaperingen werden geserveerd. En dat met een groot Jupiler reclamebord boven de counter. Het duidende onderschrift wat daarop vanavond blijkbaar ontbrak was: “hebben we niet!”
Enfin, met één of andere teleurstellende vloeibare zoetigheid dus dat vak in, dat rondom versierd bleek met sfeernetten. Tjerk (van Drive-In Disco ‘de Zwolse Zwaffelaar’) regelde vanavond de muziek, en hij had voor de gelegenheid bij al zijn familieleden de boxen ingezameld om op de momenten dat er niet gevoetbald werd zijn nieuwe mixtape duidelijk ten gehore te kunnen brengen. En dat was niet mis! Krakers als: ‘Deze krappe ring zat eerst om mijn vinger’ en ‘Voor jou laat ik het langs mijn benen lopen’ passeerden de revue. Maar ook de zeer actuele hit ’Waar is dat feestje?’ had Tjerk in zijn repertoire.
Want dat ie die laatstgenoemde knijtert nog een keer door het stadion kon laten schallen moge duidelijk zijn. NAC bakte er namelijk niks van. Het startte de wedstrijd met enige wijzigingen. Zo speelden tegen Grunn nog onder meer Kees Luijckx, Mats Seuntjens en Anouar Hadouir. In Zwolle waren het Alex Schalk, Thilo Leugers en Kenny van der Weg die hun opwachting in de basis maakten. Voor ‘Hij’ Kenny van der Weg was dit zijn debuut in de Eredivisie. Interimsinterklaas Adrie Bogers koos ervoor de thuisploeg het spel te laten maken.
Dat resulteerde in de eerste helft tot weinig. NAC wist weliswaar bij balbezit de bal goed in de ploeg te houden en bij vlagen aardig te kaatsen, maar rond de vijandelijke zestien werd het spel plots totaal inspiratieloos. Op een kleine kans voor Verbeek na viel er weinig te noteren aan Bredase zijde. Zwolle leek enkele malen wat gevaar te brengen via opportunistische ballen op spits Avdic, maar die had blijkbaar z’n kunstgebit in want hij blafte meer dan dat hij beet.
Na rust veranderde er vrij weinig aan het spelbeeld, maar werden de Zwollenezen steeds sterker in hun opbouw. De kansen voor de thuisploeg stapelden zich op, en ronde de 70e minuut gebeurde het onvermijdelijke. Eerste miste ‘Kukident’ Avdic nog voor open doel, maar krap een minuut later was het alsnog raak. De tot dan toe prima spelende Van der Weg schampte in de eigen zestien de bal en invaller Renier sloeg direct toe: 1-0.
Adrie Bogers probeerde direct daarna nog wat te forceren met late wissels: Seuntjens voor Schalk in de 71e minuut en ‘breekijzer’ Luijckx voor Leugers enkele minuten later. Het resulteerde naast een geblokt schot voor Seuntjens in de volgende tegengoal. De geheel vrijstaande Avdic werd in de 79e minuut aangespeeld en verprutste dit keer zijn kans niet: 2-0. Wedstrijd gespeeld, daar kon zelfs de inbreng van Lasnik in de 81e minuut voor Verbeek niets meer aan veranderen.
Een zeperd dus, bij een ploeg die tot dan toe nog geen enkel punt had gepakt in eigen huis. Zoals wel meer ploegen dit seizoen konden dus ook de Zwollenaren zich deze avond prima vinden in de slogan ’Een Avondje NAC? Ja, gezellig!’
