almere-NAC 1-1 (1-1)
De wedstrijd tegen de hekkensluiter van de eredivisie. Op basis van de ranglijst zou je zeggen drie
punten. Maar zo werkt het niet. Het elftal uit de polder voetbalt best aardig en verliest iedere keer
maar nipt. NAC was dus gewaarschuwd. Hoefkens liet NAC beginnen in een 4-4-2. Greiml was
geschorst en hij werd vervangen door Mahmutovic. Verder zagen we Sauer, Fernandes en Sowah.
Die laatste twee bakte er niet veel van en was dan ook almere met de beste kansen in de eerste
helft. Toch was het NAC dat op voorsprong kwam. Lucassen zette goed door op rechts en gaf de bal
voor aan Van Hooydonk die kon scoren. NAC op een 1-0 voorsprong. Maar lang kon NAC daar niet
van genieten. Een minuut later was het alweer gelijk. Busi werd eenvoudig aan de kant gezet en uit
een onmogelijke hoek schoot almere de gelijkmaken binnen waarbij Bielica er niet lekker uit zag.
Daarna waren er kansen over en weer. De grootste kans voor NAC was van Omarsson maar zijn vizier
staat al weken niet op scherp. In de tweede helft nam NAC het initiatief. Een paar kleine kansen
leverde dat op, maar meer ook niet. Er had nog wel een rode kaart moeten vallen voor almere maar
scheids Bas en de VAR vonden dat niet nodig want, zo bleek achteraf, het was een voet op voet
overtreding en das geel in plaats van rood. Onbegrijpelijk was dit was een overtreding die donker
rood waard was. En zo slaat de balans wat scheidsrechterlijke beslissingen betreft negatief door.
Zoals in het uitvak werd gezegd: NAC moet het volledig zelf doen dit seizoen. Bielica hield ons nog op
de been met twee zeer nuttige reddingen en maakte zo zijn twijfelachtig optreden bij de gelijkmaker
van almere enigszins goed. Na het interlandweekend volgt grunn thuis. Een overwinning zou mooi
zijn, maar met een gelijkspel valt ook te leven. Dan duurt het alleen wat langer voor de het sein
‘veilig’ kunnen geven.



