Nóg een kampioenskandidaat die NAC maar al te graag over de knie wilde leggen. En NAC zag vooraf ook weldegelijk reële kansen. De wedstrijd werd gespeeld op zondag 16.30 uur, omdat het de donderdag ervoor nog een Europa League pot mocht spelen. Ondanks een verlies in Udinese, waren ze door naar de kwartfinale. Het kwam in die wedstrijd uit het onderste van de tenen. Er werd voor de wedstrijd tegen NAC dan ook gesproken over vermoeidheid. Prima uitgangspunt voor NAC.

AZ leek op het eerste gezicht weinig moeite te hebben met NAC. Er ontstonden wat kansjes voor de thuisclub, maar helaas voor hen, Ten Rouwelaar had weer eens de dag van zijn leven. Maar ook het collectief verdiende een compliment. Het lijkt er op dat NAC een aardig potje mee kan voetballen, juist tegen ploegen die ook daadwerkelijk ‘voetballen’. NAC gaat goed om met de ruimtes die het krijgt, maar ook de keeper van AZ keepte een wereldpot.

Ook de tweede helft bleek een wedstrijd van de keepers Esteban en Ten Rouwelaar te worden. Het leek er even op dat NAC met de volle buit naar huis ging. Tot viermaal toe kreeg Kolk dé kans om NAC op voorsprong te zetten, maar steeds zat Esteban er met een teen of vingertop bij.

Bonevacia, Botteghin, Luijckx, prima werk afgeleverd. De wedstrijd eindigt in 0-0. Hierdoor lijkt ook AZ definitief te zijn afgehaakt voor de titel. En dat hebben we toch maar weer mooi voor mekaar. Liever hadden we dit gedaan tegen onze eigen concurrenten. Hoe dan ook, ook deze wedstrijd geeft weer hoop voor de komende wedstrijden. We lopen weer een puntje uit op VVV en we weten dat we best kunnen voetballen.