Verslag

De derde spek-en-bonen-tegenstander op een rij. In amsterdam op een vrijdagavond mocht NAC het opnemen tegen de godenzoontjes. Vooraf was er terecht een minuut stilte voor de overleden Kees Rijvers. De amsterdammertjes ‘vergaten’ te melden dat meneer Rijvers bij NAC begonnen is met voetballen. Fijn dat ze daar altijd goed meedenken. Van Gastel had voor de derde achtereenvolgende keer gekozen voor dezelfde basis elf. De eerste helft viel er voor de NAC-supporters niets te beleven. Geen dreiging, geen kansen en geen actie naar het doel. Kortsmit hield ons op de been met een paar goede reddingen. In de tweede helft iets wat op dreiging lijkt vanuit de NAC-zijde. Na een klein uurtje kreeg Omarsson de bal van Sejdiu, de IJslander maakte een mooie actie en prikte de 0-1 binnen. Uit het niets scoren, dan ben je goed. Omarsson bekroonde zijn harde werken met een doelpunt, kwaliteit komt altijd bovendrijven. Daarna lukte bij NAC niet veel meer. Er werd slecht gecounterd. Kortsmit hield NAC net zoals in de eerste helft goed op de been. Tot de 67e minuut. Kortsmit kreeg een zeer moeilijke bal te verwerken die ook op de lat kwam. Hij kwam erg ongelukkig ten val en je zag meteen dat het niet goed was. Met een gebroken sleutelbeen moest hij het veld verlaten en Tein Troost nam zijn plaats in. Dat deed hij heel volwassen en sleepte NAC door de wedstrijd heen. Na afloop eerde het NAC- publiek Staring die een aardige partij voetbal op de mat legde. Met wat meer gif en venijn in zijn spel is hij snel weer de oude. Want voetballen kan hij. Is het lek nu boven na drie overwinningen tegen jong-elftallen?? Nee, de komende wedstrijden zullen we zien wat ze waard zijn. Dan begint het limburgs drieluik. Het lijkt er sterk op dat NAC rond de zevende plaats eindigt dit seizoen. Daarmee haalt NAC de nacompetitie, het hoogst haalbare. Wat daarin zal gebeuren is een loterij. Het kwartje kan voor NAC de goed kant op vallen als er weer voldoende spelers fit zijn en in vorm en met het nodige geluk.