The biggest miracles have the smallest audiences. Zoveel was wel duidelijk tijdens de wederopstanding bij roda. Slechts 150 man vierden feest in het uitvak. En dat is toch eigenlijk wel een bietje NAC-onwaardig. Zo vonden ook diverse supporterskernen, en er ontstond een spontaan offensief om het uitvak bij de volgende uitwedstrijd in Zwolle wél goed gevuld te krijgen. En dat lukte. Ruim voor het sluiten van de verkoop was het 500 man tellende uitvak al rammetje vol, en maakte The Yellow Army zich op voor een ouderwetse on the move.
Een groot deel van de afreizende supporters maakte een (legale!) tussenstop in Amersfoort, niet ver van het omwisselpunt. Daar werd alvast goed ingedronken en gefeest, net als in de bussen van de SV en de Loco’, die wel in één keer doorreden. Bij aankomst zat de sfeer er dan ook gelijk goed in. NAC werd vanaf de eerste minuut hartstochtelijk toegezongen, en dat was nodig ook. Want Zwolle, dat onder Ron Jans een absoluut topseizoen draait, was duidelijk de bovenliggende partij. Het eerste half uur was het balbezit maar liefst 75 % voor de gastheer, die gek genoeg amper gesteund werd door het eigen crematoriumpubliek.
Toch stond de verdediging als een huis, en waren de kansen voor Zwolle schaars. Met daarbij het werkelijk uitstekende werk van jubilaris Ten Rouwelaar (hij keepte zijn 250e wedstrijd voor NAC) , kwam Zwolle in die fase nooit echt dicht bij een doelpunt.
In het tweede bedrijf wist NAC het balbezit wat meer naar zich toe te trekken, maar bleef het op zijn hoede om niet in het mes van Zwolle te lopen. Dit tot grote ergernis van Ron Jans, die later tijdens de persconferentie zou huilen over ‘afbraakvoetbal’.
Maar het was gewoon slim bekeken van NAC, dat zelfs nog stiekem aan een geniepige overwinning mocht snuffelen.Zo stuurde Lurling met een bekeken passje Verbeek de diepte in, die oog-in-oog kwam te staan met de Zwolle doelman,. Verbeek kam echter net tekort om de bal binnen te werken. Niet veel later kon Sarpong om een strafschop claimen, toen hij de bal tegen de arm van Van Polen aanschoot. Arbiter Kamphuis wilde er echter niet aan, en wuifde het weg.
Het zorgde ervoor dat de wedstrijd in de slotfase nog even retespannend was, toen Zwolle wer nog een laatste offensief tegenaan gooide. Maar dat deden ook de NAC-supporters. Zeker op het moment dat Stipe Perica in de laatste minuten het veld betrad. Als een wilde ging hij vol achter elke bal aan, tot groot vermaak van alles wat Geel-Zwart was. Luidkeels werd de nieuwe publiekslieveling toegezongen. Het zorgde er mede voor dat NAC dapper standhield, en dat het meegereisde Yellow Army ondanks de 0-0 eindstand uitermate tevreden naar huis kon.
