Verslag P.S.V.-N.A.C. Breda (2-2)
Met de euforie nog in de benen na de gewonnen bekerthriller tegen FC Groningen een halve week eerder, moest NAC in Eindhoven aantreden tegen landskampioen PSV. Eerder werd PSV in eigen huis met 2-1 opzij gezet, waarbij NAC voor het eerst in de geschiedenis op de eerste plek kwam te staan. De verwachtingen aan Bredase zijde waren laaggespannen, maar NAC zou deze avond toch een zeer behoorlijke strijd leveren.
In de beginfase van de wedstrijd is het duidelijk PSV dat de scepter zwaait. Binnen een minuut al gaat een schot van Dzsudzsák maar net naast. Ook Afellay krijgt al vroeg in de wedstrijd een schietkans, die gepakt wordt door Jelle ten Rouwelaar. Maar na amper een kwartier spelen is het dan toch raak. Er wordt slordig verdedigd als Dzsudzsák een voorzet geeft. Salcido komt voor zijn man, en kan de bal vallend binnenkoppen: 1-0. Toch blijft het akelig stil in het PSV stadion, waar het gesis van de verwarming het thuispubliek overstemt.
Na 20 minuten lijkt het er nog slechter voor te staan voor NAC, als rots in de branding Rob Penders geblesseerd het veld verlaat. Zijn vervanger Tyrone Loran pakt het echter zeer goed op, en speelt een dijk van een wedstrijd. Hij mag zelfs vlak voor rust de 1-1 op zijn rekening schrijven. NAC speelt in de slotfase van de eerste helft namelijk steeds meer op de helft van het steeds slapper spelende PSV, en verdient hiermee uiteindelijk een vrije trap. Martijn Reuser schiet de bal in de muur, Joonas Kolkka ziet zijn inzet op de rebound door Isaksson verwerkt worden tot een corner. Isaksson verwerkt daarna de voorzet uit die corner slecht, en de meegekomen Loran kopt de bal binnen:1-1. Zijn vreugde is groot, als hij zijn eerste officiële doelpunt maakt in dienst van NAC. Net als de vreugde in het uitvak, waar de gelijkmaker vlak voor rust met een luid gejuich wordt ontvangen.
Na rust schroeft PSV het tempo echter weer flink op, en krijgt het veel kansen via onder meer Affellay, Bakkal, en Dzsudzsák. Die missen allen echter de nodige scherpte, of stuiten op de wederom sterk keepende Jelle ten Rouwelaar. Stevens probeert de boel te forceren door achtereenvolgens Amrabat, Lazoviæ en Koevermans in het veld te brengen. Hoewel PSV wel gevarlijk blijft, is het NAC dat steeds meer ruimte krijgt. Met nog een kwartier op de klok komt de bal na een snelle uitbraak via Boukhari en Fouad Idebdelhay uiteindelijk rechts bij Kolkka. Die trekt slim naar binnen en schiet de bal knap in de verre hoek. Het uitvak wordt uitzinnig als NAC op een 1-2 voorsprong komt. En ook het PSV publiek laat zich eindelijk horen. Niet met ondersteunde leuzen die hun ploeg in deze fase goed kan gebruiken, maar met een welgemeend “Stevens, rot op!”.
NAC weet de verassende voorsprong echter niet lang te behouden. Enkele minuten later verschalkt Affelay uit een counter ten Rouwelaar met een schuiver in de korte hoek, en zijn de verhoudingen weer gelijk: 2-2. Op die manier wordt het toch nog ernstig billen knijpen voor de meegereisde supporters, dat slechts toe kan kijken hoe NAC de ene na de andere kans van PSV met stunt en vliegwerk weet te keren. Als arbiter Wiedemeijer uiteindelijk het laatste fluitsignaal geeft, is de euforie dan ook groot. Een felbevochten punt uit Endhoven dat voelt als een overwinning.
