NAC en het bekertoernooi kennen het laatste decennium een haat-liefdeverhouding. Was het niet de KNVB die met de commerciële droomfinale in het achterhoofd via een -zacht gezegd- dubieuze loting of geïnstrueerde scheidsrechter de boel fleste dan was het wel NAC die dat niet logenstrafte of zich in eigen huis blameerde tegen een eerstedivisieclub. Desalniettemin was NAC in vrijwel ieder seizoen één van de, zo niet dé grote smaakmaker(s) van het bekertoernooi. Ook in deze jaargang bepaalde het lot dat we weer eens uit naar een eredivisieclub mochten en dus moesten Dun Karel en zijn mannen op volle oorlogsterkte aan de bak. Een paar dagen voor deze wedstrijd won NAC de eerste competitiewedstrijd van het seizoen en NAC hoopte dan ook dat hiermee voldoende zelfvertrouwen was getankt om ook de Arnhemmers over de knie te leggen.
Voor Ten Rouwelaar nam Jordy Buijs de plek in van de grieperige Kees Luijckx. De verdediging bestond verder uit Gorter, Botteghin en Jens Janse, die na zijn goede spel in Nijmegen Milano Koenders op de bank hield. Het middenveld werd gevormd door het vertrouwde trio Schilder, Gilissen en Gudelj en het aanvallende gevaar moest komen van jonkies Bayram en Schalk en routinier Lurling.
NAC begon redelijk goed aan de wedstrijd en creëerde in de eerste paar minuten meteen een paar halve kansjes. De inzetten van Lurling en Bayram misten echter precisie om voor gevaar te zorgen. Na een minuut of 10 voetbal leek het wel raak nadat Jordy Buijs de bal uit een corner binnen werkte. Van Boekel keurde het doelpunt echter op advies van de grensrechter af, omdat Buijs de bal met de hand in het doel zou hebben gewerkt. De meegereisde supporters telden hem al, maar achteraf bleek de goal terecht afgekeurd.
Even later kwam NAC er weer gevaarlijk uit via Neno Gudelj die Alex Schalk met een crosspass richting vijandelijk doel stuurde, Schalk bediende de inkomende Anthony Lurling, maar de hoek was te scherp om doel te kunnen treffen. Hoewel het duel wat inkakte bleef NAC het beste van het spel houden. Vitesse zag nog wel een vrije trap in de handen van Ten Rouwelaar eindigen en NAC kreeg nog een kans via Bayram, maar de ploegen gingen met de brilstand op het scorebord de kleedkamers in.
Na de thee kwam NAC in het veld om te consolideren in de hoop dat de tegenstander uiteindelijk een steekje zou gaan laten vallen. Op zijn Brandts zeg maar. Het gevolg hiervan was dat Vitesse de gevaarlijkste kansen kreeg en een aantal keer dichtbij de openingsgoal was.Toch had NAC het meeste balbezit en dicteerde het spel, écht gevaarlijk werd het echter nooit. Uiteindelijk hield NAC in de tweede helft redelijk gemakkelijk stand.
In de verlenging geloofden beiden ploegen het wel. Tikkie terug, tikkie breed en een half kansje voor Vitesse, meer gebeurde er eigenlijk. Iedereen leek zich te hebben neergelegd bij een beslissing via strafschoppen. En zo geschiedde. Met samengeknepen billetjes zagen de meegereisde NACsupporters Florian Jozefzoon, Robbert Schilder, Donny Gorter en Ömer Bayram raak schieten, maar bij Tim Gilissen ging het mis en aangezien Jelle het deze keer niet lukte om de held van de avond te worden won Vitesse de strafschoppenserie. Zo eindigt het bekeravontuur 2011/2012 al in de tweede ronde en kan NAC zich weer volledig gaan focussen op de competitie.
BIJZONDERHEDEN
- NAC verliest de penaltyreeks met 5-4 en is direct uitgeschakeld in de beker
- Ex-NAC'er Julian Jenner viel in
