Verslag
In het tweeluik tegen de noorderlingen mochten we zondag om 16.45 uur aantreden tegen cambuur. Aangezien er gewerkt werd aan de snelweg A27, werd er gekozen voor een alternatieve route. Via amsterdam over de afsluitdijk, met het onvermijdelijke beeld van ingenieur cornelus lely, reden we zo friesland in. Een iet wat ongebruikelijke route langs obscure dorpjes en natuurlijk passeerden we wijdewormer en het plaatsje neck. Ooit wereldberoemd in het sportprogramma Voetbal ’80 waarin harry nak rondom de kleine klassieker terecht kwam in het plaatsje neck. Kortom, een legendarische heenreis. De terugreis ging wat vlotter. We hadden gewonnen, dat rijdt altijd lekker en we konden zonder obstakels over de A27. Dan de wedstrijd. Op het plastic veld had Van Gastel gekozen voor dezelfde 11 als tegen Grunn. De wedstrijd begon wat zenuwachtig. Het was de rentree van henk de jong als trainer van de friezen. Wernersson gaf in het begin van de wedstrijd niet thuis en werd regelmatig in de luren gelegd door zijn directe tegenstander. Maar na een klein half uur sloeg NAC toe. Een schitterde aanval leverde een doelpunt op van Boere, na een loepzuivere voorzet van Wernersson. Boere joeg de bal van een meter of 13 in het dak van doel. Fantastische aanval. Daarna was NAC heer en meester en waren de friezen volledig de weg kwijt. Nog geen tien minuten laten werd het 0-2. Nu was het Boere die de voorzet gaf en bal werd perfect binnengeschoten door een ontketende Kemper. In de blessuretijd van de eerste helft werd het zelfs 0-3 door een rake kopstoot van onze Jan uit een corner van Leemans. Wat een weelde. NAC op 0-3 in friesland tegen cambuur. In het uitvak kwamen we de superlatieven tekort. Er werd zelfs gesproken over een 0-5 of 0-6. De doorgewinterde supporter zou al blij zijn als we de drie punten mee naar Breda namen. Twee van de drie doelpunten waren goed uit gevoetbalde doelpunten en de derde viel uit een corner. De hand van Van Gastel is zichtbaar. Er wordt overduidelijk op corners getraind en er zijn zowaar aanvalspatronen te herkennen. In de tweede helft waren die aanvalspatronen niet meer zichtbaar. Er steeg een cambuur storm op. En na een klein kwartiertje in de tweede helft was het al raak. Een afstandsschot verdween achter de matig keepende Troost. Hij zag er bij dat tegendoelpunt niet erg goed uit. Hij zag de bal van ver aankomen en werd toch gepasseerd. 1-3, niks aan de hand, maar de storm van de friezen ging niet liggen. Het leverde een paar hachelijke momenten op voor het doel van Troost. NAC zette daar bijzonder weinig tegenover. Alleen een laf countertje van Kuipers leverde niet de bevrijdingstreffer op. Ruim 10 minuten voor tijd werd het 2-3, omdat invaller Lucassen te laat was. Hij stond aan de verkeerde kant te dekken,. Maar die jongen is het ook niet gewend om linksback te staan. Overigens was dat zijn enige fout, maar dat leverde wel gelijk de 2-3 op. De laatste 10 minuten werden erg spannend. Elke bal voor het doel van Troost leverde gevaar op. Het was onze Jan die fier overeind bleef in de NAC defensie en elke hoge bal weg kopte. Ook Kemper liet zien dat hij uit het juiste hout gesneden is en ging met onze Jan voorop in de strijd om de drie punten over de streep te trekken. Het was vouwen en kinderen eerst. In de laatste seconde kreeg cambuur nog een corner. In het uitvak was een collectieve dejavu naar vorige week toen Kemper de winnende binnen kopte. Nu viel de gelijkmaker gelukkig niet en sleepte NAC drie punten weg uit de friese hel. Het voetbal van NAC wordt steeds beter. Laat Van Gastel maar schuiven. Hij maakt er een herkenbare elftal van dat heel aardig voetbalt. Alleen het verval in de tweede helft is nogal aan de grote kant. Maar met de terugkeer van alle blessure gevallen en Garbett heeft Van Gastel weer wat te kiezen. En dat komt het elftal ten goede.