Verslag N.A.C. Breda-SC Heerenveen (0-2)
Na een reeks matige resultaten was het aan NAC om de negatieve tred in de thuiswedstrijd tegen Heerenveen te doorbreken. Gezien het thuisrecord van NAC en het uitrecord van Heerenveen was dit op voorhand geen onmogelijke opgave, maar NAC zou het zich weer onnodig moeilijk maken.
Het centrale verdedigingsduo Penders - Horvath was weer in ere hersteld. Jens Jansse en Milano Koenders speelden respectievelijk links- en rechtsback. Voor op het middenveld was Boussaboun nog altijd niet inzetbaar, daar kwam bij dat ook Tim Gilissen met een teenblessure afhaakte, hierdoor speelde Luijckx weer in het midden geflankeerd door Schilder en Gudelj. Julian Jenner speelde op de rechterspits positie zijneerste thuiswedstrijd voor NAC in 4,5 jaar, zijn aanvalspartners heetten Lurling en Idabdelhay. Amoah had namelijk gevraagd om niet meteen in de basis te beginnen aangezien hij net terugkwam van een blessure, Leonardo speelde ook al niet, omdat NAC hem "een adempauze" gunde na alle commotie rond zijn persoontje van de laatste weken.
Het begin van het spel was voor de Friezen, want meteen na 2 minuten al kreeg Heerenveen een kans die gevolgd werd door nog een kans die op de deklat boven Ten Rouwelaar eindigde. NAC was wakker en trok het spel langzaam naar zich toe. De eerste kans was voor Jens Jansse die een 1 op 1 duel met de doelman van heerenveen op het nippertje verloor, doordat de bal buiten zijn 16 weg werd gekopt. Even later mochten ook Lurling en Gudelj aanleggen, maar beide schoten misten het doel. Het duel werd grimmiger en de scheidsrechter had het druk met gele kaarten uit zijn borstzak toveren, in een tijdsbestek van een kwartier werden Gudelj, Horváth en Koenders op de bon geslingerd. De wedstrijd was rommelig en toch kreeg NAC terloops wat kansjes. Net voor rust kreeg Jenner nog een dot van een kans om de score te openen, maar zijn inzet was veel te slap. De spelers gingen aan de thee met de brilstand, na de rust zou NAC orde op zaken moeten stellen om het duel alsnog naar zich toe te trekken.
Het was Mathew Amoah die Fouad Idabdelhay na rust verving en hiermee maakte hij zijn rentree na een afwezigheid van dik 1,5 maand. Amoah liet meteen van zich spreken door een 1-2tje met Jenner op te zetten, Jenner ging alleen op het doel van Heerenveen af en kon alleen nog van scoren worden afgebracht door een overtreding, dit leverde NAC een strafschop op. De Panenka-penalty is de laatste jaren veelvuldig geïmiteerd, maar dit gebeurde dan bijna altijd bij een stand van 3, 4 of nog meer - 0, dit was Robbert Schilder even vergeten en hij verspilde deze uitgelezen mogelijkheid om op voorsprong te komen dan ook op deze oerdomme manier, ook de rebound werd verkwanseld. De stand bleef dus 0-0 en NAC was van slag. Heerenveen zette aan, maar werd vooral in het zadel geholpen door persoonlijke fouten van de aangeslagen NAC-spelers. Zo nam Lurling een hoekschop véél te slap waardoor de bal bij Assaïdi terecht kwam, die op zijn beurt één van zijn medespelers bediende die de score voor de bezoekers opende. Vanaf dat moment lukte er werkelijk niks meer bij NAC en het was wachten op de uitbouw van de score voor Heerenveen. Dit gebeurde dan ook 10 minuten voor het einde toen Assaïdi de eindstand op 0-2 bepaalde.
Alwéér een nederlaag dus en van de onneembare vesting die het Rat Verlegh Stadion dit seizoen was geworden lijkt niet veel meer over. Na de wedstrijd zou dan ook voor het eerst in lange tijd de woorden "sportieve crisis" door de technische leiding van NAC in de mond genomen worden. Met het loodzware programma op komst moet er heel wat gebeuren om de negatieve spiraal te doorbreken. Gelukkig heeft NAC al een hoop punten binnen en heeft het in Excelsior, VVV en Willem 2 dermate slechte ploegen onder zich dat over het nacompetitiespook dit seizoen niet snel gesproken zal worden, maar een puntje of 4 is er nog wel nodig om zeker van de zaak te zijn. De kans dat die punten de volgende week wél binnen gehaald worden is niet groot, want dan gaan de mannen van Aandewiel en Karelse op bezoek bij koploper PSV.
